Twórczyni Tonga® o noszeniu

Arlette Schlegel Liebert, pomysłodawczyni Tonga, tak opisuje swoje obserwacje na temat noszenia w społeczeństwach zachodnich, które "odkryły na nowo" dla siebie to zagadnienie:

"Nasze społeczeństwa przyjęły przed laty noszenie w sposób, w którym dziecko przylega do brzucha osoby noszącej. Ten sposób nie jest praktykowany w społecznościach tradycyjnych. Być może wynika to z jakiejś mody, być może - z wygody, bo noszone tak dziecko mniej przeszkadza niż wózek; może być także ze zrozumienia wagi kontaktu małego dziecka z ciałem osoby dorosłej.

Jakkolwiek noszenie przy brzuchu jest bardzo korzystne dla małych dzieci, to nie da się go jednak praktykować długo. Kiedy dziecko ma już 5-6 miesięcy, staje się ciężkie. W tym wieku również dochodzi do głosu jego potrzeba odkrywania świata. Nie zaspokoi jej twarzą do brzucha osoby, która je nosi. Jednakże w wieku 5-6 miesięcy dziecko samo nie potrafi pokonać żadnej odległości. Niektórzy rodzice przestają już jednak wtedy nosić swoje dzieci lub robią to tylko w wyjątkowych sytuacjach. Zaprzestawanie noszenia idzie często w parze z odstawianiem dziecka od piersi, jednakże i jedno, i drugie muszę się odbywać stopniowo i łagodnie. Półroczne dziecko ma wciąż potrzebę bycia noszonym i cały czas może być to dla niego przyjemnością.

Czasem rodzice wybierają noszenie na plecach. Ten sposób noszenia sprawdza się na przykład podczas długich wędrówek, pytanie tylko, na ile jest dobry. Dziecko ma potrzebę komunikowania się: kiedy jest noszone na plecach, dorosły nie ma z nim kontaktu.

Noszenie na pasie przewieszonym przez pierś jest najstarszym sposobem noszenia: pozwala trzymać dzieci w pozycji leżącej lub siedzącej przy brzuchu, a dziecko większe na biodrze. To jest dopełnienie spontanicznego gestu, jakim jest noszenie dziecka z boku. Można zresztą nosić dziecko na różne sposoby, w zależności od tego, w jakim ono jest wieku. I niezależnie od tego, czy się chodzi w botkach, czy w espadrylach… W Tonga® przewieszonym przez ramię można nosić już cięższe dzieci, ponieważ ich ciężar rozkłada się na ramię i na biodro. Pozwala też dzieciom obserwować otoczenie bez oddalania się od dorosłego, który może pokazywać młodemu człowiekowi świat. Noszone w ten sposób dziecko może patrzeć we wszystkich kierunkach i słuchać tego, co mówi osoba, która je nosi.

Noszenie dziecka w Tonga® może zresztą się łączyć z początkiem chodzenia lub z używaniem wózka. Zauważmy, że początki chodzenia są dla wszystkich maluchów męczące, i że żadne z nich nie może na początku chodzić długo. Z kolei długie pozostawanie w wózku lub na specjalnym krzesełku może okazać się szkodliwe. Ciało małego dziecka musi przyjmować zróżnicowane pozycje, tak aby jego mięśnie pracowały. Tonga® jest wystarczająca sama w sobie, ale może być też doskonałym uzupełnieniem wózka, nosidełka na brzuch, chusty, które na pewno otrzymałyście jako prezent po porodzie, może być używana w pomieszczeniach i na zewnątrz, zwłaszcza latem.

To są argumenty za nosidełkiem dla dzieci Tonga®, które w dodatku pozwala karmić bez bólu grzbietu, jest małe i zawsze pod ręką, dla małych lub większych dzieci. Dziecko może być noszone przez ojca lub przyjaciela, przez dziadka lub przyjaciółkę przez mamę czy ciotkę, nieważne kogo. Ważne, by nie bać się odpowiadać na potrzebę każdego dziecka, by być noszonym. 

Nie bójcie się, że wasza miłość jest zbyt kapryśna/egoistyczna: podarujcie swojemu dziecku właściwą porcję noszenia, dzięki której w swoim czasie stanie się bardziej niezależne, a ten czas będzie na pewno czasem właściwym."

Na podstawie: Arlette SCHLEGEL LIEBERT, DEA Anthropologie de l'objet 1996/97, tłumaczenie: Małgorzata Lamperska